Spoedfacturatie in België: complex maar essentieel

De nomenclatuur en facturatie van spoedopnames in Belgische ziekenhuizen is een complex, maar essentieel onderwerp. Zeker wanneer we kijken naar de financiële en administratieve kant van zorgverlening. In dit nieuwsartikel vertellen we je graag meer over spoedfacturatie. Nog meer weten? Schrijf je dan zeker in voor één van onze opleidingen.

Facturatie in de zorg en dus ook bij spoedopnames is gebaseerd op de nomenclatuur. Dit is een systematische lijst van alle medische handelingen die door het RIZIV (Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering) wordt gebruikt voor het bepalen van vergoedingen. Het vormt de basis voor de facturatie en terugbetaling van medische verstrekkingen, inclusief spoedopnames. En helpt ziekenhuizen bij het maken van de juiste facturen en het aanvragen van vergoedingen.

Op de spoeddienst gebeuren allerlei verschillende behandelingen. Elke behandeling heeft een eigen nummer in de nomenclatuur. Dat nummer geeft aan wat er precies is gedaan en hoeveel dit kost. De wetgeving die de nomenclatuur ondersteunt, zoals het Koninklijk Besluit van 14 september 1984, stelt de regels vast voor wat door het ziekenfonds wordt vergoed, inclusief de persoonlijke bijdragen die patiënten zelf moeten betalen. De nomenclatuur omvat onder andere reanimatie (artikel 13), toezicht op opgenomen patiënten (artikel 25), en ook verstrekkingen die tot gespecialiseerde gebieden zoals orthopedie behoren.

Wist je dat eCoNoDat^® hierbij een onmisbare tool is? Deze gebruiksvriendelijke database omvat de integrale nomenclatuur. En biedt zo altijd de meest complete en actuele informatie.

Deze fotoblock module heeft nog geen inhoud

Specifieke financiering spoedopnames

Voor spoedopnames geldt bovendien een specifieke financiering die geregeld is via verschillende Koninklijke Besluiten, zoals het KB van 25 april 2002 dat het budget voor financiële middelen van ziekenhuizen vaststelt. Het budget van een spoeddienst is opgebouwd uit verschillende delen: één deel gaat naar het personeel dat altijd klaarstaat op de spoed, en een ander deel gaat naar de kosten voor het behandelen van patiënten. De overheid betaalt ook voor de mobiele urgentiegroepen (MUG), die samenwerken met de spoeddiensten in ziekenhuizen.

Uitdagingen spoedfacturatie

Uit het rapport van het KCE (Kenniscentrum voor de Gezondheidszorg) blijkt dat de organisatie en financiering van spoeddiensten in België voor een aantal uitdagingen staat. België telt relatief veel spoeddiensten in vergelijking met de buurlanden, met een hoge mate van toegankelijkheid, maar dit leidt ook tot versnippering van budget en personeel. Daarnaast gaan veel patiënten rechtstreeks naar de spoed zonder doorverwijzing, terwijl een huisarts hen net zo goed had kunnen helpen. Dit wijst erop dat de zorg niet altijd goed is georganiseerd. De drempel naar de spoeddienst is soms lager dan naar een huisarts, waardoor patiënten sneller naar de spoed gaan.

Een ander belangrijk punt betreft de financiële aspecten voor zowel ziekenhuizen als artsen. De manier waarop de overheid het geld verdeelt tussen ziekenhuizen was tot 2013 vooral afhankelijk van de grootte van het ziekenhuis. Dat betekende dat grote ziekenhuizen automatisch meer geld kregen, ook al hadden ze niet altijd meer spoedpatiënten. Sinds 2013 is dit aangepast, en nu kijkt men meer naar het aantal patiënten op de spoeddienst. Toch blijven er problemen, bijvoorbeeld met de betaling van artsen die op wacht staan, maar minder patiënten zien. Dit benadeelt vooral kleine ziekenhuizen. Dit leidt tot discussies over de juiste balans tussen vaste en variabele vergoedingen voor beschikbaarheid en activiteit.

Rekening houden met pseudonomenclatuur

Ook de nomenclatuur zelf kan bijdragen aan complexiteit bij de facturatie van spoedopnames. Verschillende behandelingen vereisen specifieke codes en soms is er sprake van over- of ondergebruik van specialistische consulten. Wat leidt tot inefficiënte zorgverlening. Het gebruik van de "pseudonomenclatuur" voegt hier nog een extra dimensie aan toe. Pseudonomenclatuur vind je terug in de magneetbandinstructies. Maar ook in overeenkomsten en omzendbrieven. Hoewel ze niet gepubliceerd worden in het Belgisch Staatsblad is pseudo-nomenclatuur wel erkend en mag het dus gebruikt worden. Enkel interne codes mogen niet gebruikt worden in de facturatie.

Besco helpt met spoedfacturatie

De overheid werkt aan voorstellen om de spoedfacturatie minder complex te maken en efficiënter te laten verlopen. Eén voorstel is om het aantal spoeddiensten te verminderen en nieuwe centra voor ongeplande acute zorg te openen. In deze centra kunnen patiënten eerst worden gescreend om te zien of ze naar een huisarts of naar de spoed moeten. Dit zou de zorg efficiënter maken en de druk op de spoeddiensten verlagen, wat ook kan helpen om kosten te besparen.

“Maar ook Besco kan helpen. Een correcte tarifering en facturering begint bij een goede kennis en toepassing van de nomenclatuur. Voor elke zorginstelling is het cruciaal dat de nomenclatuur foutloos wordt gebruikt. Het is de basis voor een correct tarificatie en facturatie. En dat is dan weer de basis van een financieel gezond beleid”, aldus Bert Lantin, CEO van Besco.

Wist je dat eCoNoDat® hierbij een onmisbare tool is? Deze gebruiksvriendelijke database omvat de integrale nomenclatuur. En biedt zo altijd de meest complete en actuele informatie.

Altijd actuele informatie met eCoNoDat^®

In een aantal overzichtelijke schermen én met handige filters biedt eCoNoDat^® je alle informatie per nomenclatuurnummer. Zo heb je per nummer onder meer een beknopte omschrijving, de geldende tarieven en terugbetalingstarieven, én de kwalificaties voor verstrekkers en zorginstellingen. De relevante wetgeving is gekoppeld aan elk nomenclatuurnummer. Kortom, je beschikt over alle wettelijke documenten om een correcte tarifering en facturering uit te voeren. Meer zelfs, we houden een historisch overzicht bij. Je kan zo eenvoudig opzoeken wat de geldende wetgeving en de geldende tarieven waren in een bepaalde periode in het verleden.

Volg een opleiding

Een goede kennis van nomenclatuur, tarifering en bijhorende wetgeving is voor elke zorgverstrekker en -instelling van essentieel belang. Besco organiseert daarom interactieve, praktijkgerichte opleidingen rond nomenclatuur en correcte tarifering. Bedoeld voor beginnende én ervaren medewerkers die dagelijks of sporadisch met nomenclatuur te maken krijgen. Meer info of inschrijven kan je hier: https://www.besco.be/opleidingen

Toepasselijke wetgeving spoedfacturatie

De belangrijkste wetgeving die van toepassing is op de facturatie en organisatie van spoedopnames in België:

Wet van 09.08.1963, gecoördineerd op 14.07.1994: Basiswetgeving van de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen.
Koninklijk Besluit (KB) van 23.03.1982: Bepaling van het persoonlijk aandeel van de rechthebbende in het honorarium voor bepaalde verstrekkingen.
KB van 14.09.1984, gecoördineerd op 31/03/1995: Vaststelling van de nomenclatuur van de geneeskundige verstrekkingen. KB van 24.09.1992: Regels betreffende forfaitaire honoraria voor sommige verstrekkingen inzake klinische biologie voor niet in een ziekenhuis opgenomen rechthebbenden.
KB van 03.07.1996: Uitvoering van de gecoördineerde wet van 14.7.1994.
KB van 25-04-2002: Budget Financiële Middelen van ziekenhuizen, inclusief de financiering van MUG-diensten.
KB van 28.11.2018: Facturatie van spoedhulp door ambulancediensten.
Wet van 08.07.1964: Organisatie van dringende geneeskundige hulpverlening.
KB van 27.04.1998: Normen voor de functie “gespecialiseerd spoedgevallenzorg”.
KB van 10.08.1998: Normen voor de functie "mobiele urgentiegroep (MUG)", inclusief verlenging voor artsen-specialisten in andere disciplines.
Ministerieel Besluit van 14.02.2005: Criteria voor erkenning van urgentiegeneeskunde-specialisten.
KB van 19.07.2018: Gebundelde financiering van de laagvariabele ziekenhuiszorg.
KB van 02.12.2018: Uitvoering van de wet van 19 juli 2018, betreffende gebundelde financiering van de laagvariabele zorg.
KB van 06.12.2018: Modaliteiten en voorwaarden voor toekenning van de toelage voor dringende geneeskundige hulpverlening.
Protocolakkoord van 8.12.2023: gesloten tussen de federale overheid en de overheden bedoeld in de artikelen 128, 130, 135 en 138 van de Grondwet betreffende intermediaire ziekenwagens.
KB van 07.05.2024: betreffende het traumaregister in het kader van het zorgprogramma “majeur traumazorg” Dit besluit is van toepassing op elk algemeen ziekenhuis dat beschikt over een functie “gespecialiseerde spoedgevallenzorg” of over een functie “eerste opvang van spoedgevallen”.

Deze verschillende KB’s en wetten bepalen de regels voor de organisatie, vergoeding en facturatie van zorg op spoeddiensten in België. Ze omvatten de basiswetgeving voor de medische zorg, de financiering van ziekenhuizen en specifieke bepalingen voor spoedhulp en ambulancediensten.